Door het veranderende klimaat zijn overheden genoodzaakt hun beleid meer en meer te richten op de beheersing van klimaatverandering. Twee belangrijke aspecten hierin zijn de monitoring van vergroening van particuliere tuinen en openbare ruimte en de monitoring van de temperatuur in een bebouwde omgeving. De BGT is klaar en wordt door NEO dan ook veelvuldig gebruikt als informatiebron voor diverse gebruikstoepassingen. NEO gebruikt de BGT als basis voor het monitoren van veranderingen in de waterdoorlatendheid van objecten. De waterdoorlatendheid hangt samen met het relatieve oppervlak dat begroeid respectievelijk verhard is.
NEO heeft drie innovaties gedaan die monitoring van klimaatverandering mogelijk maken.
1. Verharding/begroeiing per BGT-object/particuliere tuin
NEO brengt verhard, begroeid en onbegroeid oppervlak in beeld van particuliere voor- en achtertuinen en bedrijfsterrein binnen de bebouwde kommen. Wij maken gebruik van winter- en zomerbeelden, AHN3-data, boomregister en BGT als grondstof in een 3D-analyse.
Rasterweergave van begroeiing (links), Verharding uitgedrukt als percentage per BGT-object (rechts).
2. Thermische monitoring
De Landsat8 thermische sensor meet in 2 golflengtegebieden die samen een goed meetinstrument vormen voor oppervlaktetemperatuur met een pixelgrootte op de grond van 100*100 meter. Landsat8 data is als open data beschikbaar van de zomers van 2013, 2014, 2015 en 2016. De tijdserie kan leiden tot uitspraken over de lokale verschillen in temperatuur die samenhangen met veranderingen in verharding/verdwijnen van bomen.
Links: Boomlocaties met luchtfoto. Rechts: thermisch satellietbeeld Landsat8 beeld 20-7-2016 waaruit de correlatie tussen bomen en temperatuur (rood: hoog, wit: laag) is af te lezen.
3. Monitoring met optische satellietbeelden
Het Satellietdataportaal beschikt vanaf maart 2017 over meer gedetailleerde satellietdata dan in de periode 2012-2016. De maximale resolutie van SPOT en SPOT7-data bedraagt 1,5 meter als product. De gemeten resolutie is 2,2 meter. Deze resolutie is onvoldoende om op het niveau van de achtertuin een kwalitatief goede uitspraak te doen over verharding. De mate van begroeiing is op deze wijze wel in beeld te brengen, maar door de geringe vergelijkbaarheid van seizoenen en jaren biedt deze methode nu nog geen solide resultaat. Met het beschikbaar komen van hogere resolutie satellietdata zoals ‘Zo Open Mogelijke Data’ in het satelliet-dataportaal in Nederland wordt het wel haalbaar vergroening te monitoren.
